Informacja
W przedszkolu (siedziba na ulicy Okrężnej oraz ulicy Szpitalnej) został zgłoszony przez rodziców przypadek choroby zakaźnej- ospy wietrznej. Prosimy o obserwowanie dzieci i zgłaszanie ewentualnych zachorowań. Poniżej informacje nt. choroby.
Dyrektor
Ospa wietrzna
Ospa wietrzna to choroba o charakterze zakaźnym, którą wywołują wirusy ospy wietrznej oraz półpaśca (Varicella-zoster virus – VZV). Potocznie ospa wietrzna nazywana jest "wiatrówką". Czynnikiem zakaźnym ospy wietrznej jest po prostu człowiek. Ospa wietrzna występuje w głównej mierze u dzieci, u których ma stosunkowo łagodny przebieg. Ponadto może pojawić się u młodzieży oraz osób dorosłych, u których charakteryzuje się nieco cięższym przebiegiem i powoduje większą liczbę powikłań.
Wirus ospy wietrznej VZV przenoszony jest na drodze kropelkowej i razem z powietrzem, na odległość nawet kilkudziesięciu metrów! Dlatego właśnie schorzenie to nazywa się ospą wietrzną. Zarażenie występuje na skutek kontaktu dziecka z chorą osobą. Możliwe jest również przeniesienie choroby na drodze bezpośredniej, tj. kontaktu z przedmiotami, garderobą czy ręcznikami mającymi kontakt z płynem wydzielającym się z pęcherzyków skórnych chorego.
Do zakażenia ospą wietrzną dochodzi 1-2 dni przed pojawieniem się pierwszej wysypki i pęcherzyków, natomiast przestajemy zarażać innych, gdy na pęcherzykach pojawią się już strupki, które na końcu samoistnie odpadają. Okres wylęgania ospy wietrznej (czas od zaatakowania organizmu przez wirus do pierwszych objawów ospy wietrznej) to około 14-21 dni.
Patogen, po przebyciu ospy wietrznej pozostaje w naszym organizmie w utajonej postaci i może się znowu uaktywnić, np. wskutek stanu obniżonej odporności. Wówczas rozwija się półpasiec. Największą ilość zachorowań obserwuje się wśród dzieci w wieku od 5 do 9 lat.
Ospa wietrzna - objawy
Pierwsze objawy ospy wietrznej są zwiastującymi symptomami, charakteryzującymi się kiepskim samopoczuciem, bólami mięśni, głowy, gorączką, biegunką. Z czasem zaczyna dochodzić do wysypu wykwitów – drobnych, czerwonych plamek rozmieszczonych nieregularnie na skórze tułowia i twarzy oraz – w przeciwieństwie do innych chorób wysypkowych – na owłosionej skórze głowy. Część z nich znika, natomiast pozostałe szybko się przekształcają i w ciągu kilkunastu godzin przechodzą przez kolejne fazy rozwoju - od różowej plamki przez grudkę, aż do pojawienia się delikatnego pęcherzyka otoczonego czerwoną obwódką.
Na początku w pęcherzykach znajduje się jasny płyn, a następnie staje się on bardziej mętny. Wraz z rozwojem ospy wietrznej pęcherzyki zapadają się lejkowato, zasychając w strupki, przylegające dosyć mocno do podłoża. Strupki pozostawiają po sobie blizny i otoczone niekiedy brązową obwódką. W skrajnych przypadkach ospy wietrznej zmiany skórne mają charakter wysypki krwotocznej.
Dla objawów ospy wietrznej bardzo typowe jest pojawianie się wysypki w kilku rzutach. Powoduje to różnorodność zmian skórnych, gdyż na skórze znajdują się wykwity, które są na różnym poziomie rozwoju, tzw. wysypka polimorficzna.
Wysypka towarzysząca ospie wietrznej powoduje swędzenie, a drapanie strupów może prowadzić do tworzenia się ubytków w naskórku. Zmiany pojawiają się często na błonach śluzowych, szczególnie:
- w okolicy ujścia cewki moczowej,
- krtani,
- narządów płciowych (warg sromowych),
- jamy ustnej,
- spojówkach i strunach głosowych (rzadziej),
- jelit.
Ospa wietrzna może przebiegać łagodnie z małymi objawami ogólnymi i kilkoma zmianami skórnymi, aż do kilkuset wykwitów i znacznej toksyczności z wysoką temperaturą. Zakaźność ospy wietrznej utrzymuje się dwa dni przed pojawieniem się wysypki do czasu odpadnięcia strupków.
Powikłania ospy wietrznej
Powikłania po osobie wietrznej są na ogół są rzadkie. Najczęstsze z nich to:
- zakażenia bakteryjne skóry o charakterze wtórnym, które powodujetworzenie się blizn,
- zapalenie ucha środkowego,
- rzadkozapalenie płuc,
- zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych i mózgu,
- małopłytkowość,
- zapalenie wątroby, nerek czy stawów,
- zapalenie móżdżku,
- Półpasiec to schorzenie, które dotyka głównie pacjentów w starszym wieku. Ból obejmuje nerwy i ma tendencję do przewlekania się. Jeżeli chodzi o zmiany na skórze - pojawiają się one wzdłuż unerwienia, zwłaszcza na klatce piersiowej lub twarzy i co ważne - atakują tylko jedną stronę ciała. Bardzo groźne jest zajęcie przez półpaśca narządu słuchu lub wzroku.
